Zarówno mężczyźni, jak i kobiety są podatni na choroby żylaków, ale konsekwencje tej choroby często dotykają słabsza płeć. Najczęściej skojarzenia ze wzmianką o żylakach pojawiają się z obrzękiem żył w nogach poniżej kolana, ale u kobiet istnieje coś takiego jak żylaki miednicy małej. Jest to dość powszechna choroba, na którą narażone są wszystkie kobiety w okresie rozrodczym.
Najczęściej żylaki w miednicy małej występują u kobiet wykonujących ciężką pracę fizyczną lub w okresie ciąży. Wynika to ze zwiększonego obciążenia kobiecego ciała, co powoduje wzrost ciśnienia żylnego, co wywołuje żylaki na biodrach.
Nagły ból w podbrzuszu jest pierwszym objawem żylaków miednicy małej.
Żylaki narządów wewnętrznych są szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży i są jednym z głównych powodów wykonywania cesarskiego cięcia. Lekarze tłumaczą to faktem, że naturalny poród może wywołać krwawienie, a życie matki i dziecka będzie zagrożone. Częstość występowania tej choroby w czasie ciąży wynika z faktu, że powiększona macica jest uciskana i zaburza prawidłowe krążenie krwi. Podwyższony poziom hormonów jest również czynnikiem przyczyniającym się do występowania żylaków w miednicy małej.
Ze względu na zmiany poziomu hormonów u dojrzałych kobiet choroba może zacząć się rozwijać w okresie dojrzewania. Sytuację komplikuje fakt, że dość trudno jest wykryć żylaki żył miednicy, ponieważ choroba, która pojawiła się w tym okresie życia, rzadko przebiega z oczywistymi objawami. Pośrednim powodem wizyty u specjalisty może być zwiększone wydzielanie z narządów kobiecego układu rozrodczego.
Dość często żylaki miednicy małej u kobiet występują podczas siedzącej pracy w biurze. Jest to spowodowane utratą plastyczności ścian żylnych, z powodu małej mobilności człowieka. Mężczyźni również są podatni na tę chorobę, ale znacznie rzadziej niż kobiety.
Najbardziej oczywistym objawem żylaków miednicy małej może stać się częstszy ból w dolnej części brzucha, zwłaszcza gdy stoją, gdy ciało jest wyprostowane. Często ból może być spowodowany stosunkiem płciowym lub innym silnym obciążeniem organizmu. Również żylaki miednicy małej mogą rozprzestrzeniać się na okolice krocza i pośladków.
Eksperci określają żylaki wewnętrzne miednicy małej jako złożoną chorobę. Wynika to z trudności w diagnostyce, ponieważ objawów początku choroby nie ma tak wiele i nie są one wyraźnie widoczne. Terminowość wykrywania żylaków daje nadzieję na pełne wyleczenie. Istnieje również duże prawdopodobieństwo błędnej diagnozy na wczesnym etapie rozwoju choroby.
Główne przyczyny choroby
Problemem może być słaba odziedziczalność.
Dysplazja tkanki łącznej uważana jest za zwiastun ich patologii, która powoduje żylaki naczyń miednicy. Często te problemy są spowodowane złą dziedzicznością, ale ludzie, których życie łączy się z następującymi czynnikami, również mogą cierpieć na żylaki:
- Praca biurowa lub inny siedzący tryb życia;
- Ciężka aktywność fizyczna, jeśli organizm nie jest do niej wcześniej przygotowany;
- Nieregularna aktywność seksualna;
- Wysoki poziom hormonu estrogenowego;
- Kobiece choroby ginekologiczne, częste stany zapalne;
- Guzy zlokalizowane w pobliżu narządów wewnętrznych.
Przeprowadzone badania dowodzą związku stosowania środków antykoncepcyjnych i innych leków hormonalnych z występowaniem żylaków w miednicy małej.
Uwzględnienie tej choroby u kobiet w ciąży wymaga szczególnej uwagi. Niestety do 30% wszystkich przypadków choroby obserwuje się u kobiet w tym okresie. Lekarze są skłonni wierzyć, że ciąża może dać impuls do pojawienia się dysplazji tkanki łącznej w ciele kobiety, która prowadzi do żylaków.
Żylaki miednicy małej u kobiet występują na skutek wzrostu ilości hormonów żeńskich w organizmie, ich działanie ma podobny wpływ na organizm przy stosowaniu antykoncepcji. Sytuację pogarsza fakt, że podczas rozwoju płodu wywierany jest nacisk na żyły wewnętrzne miednicy, powodując zwiększoną kompresję. Powstają dodatkowe ścieżki odpływu krwi, które po porodzie nie są już potrzebne, a do ich wyeliminowania wymagana jest procedura rekonwalescencji.
W poradni przedporodowej dla rejestrujących się istnieje grupa ryzyka, do której należą kobiety z predyspozycjami do zapalenia narządu rodnego. Kobiety w ciąży z wysokim poziomem estrogenów również wymagają szczególnej uwagi.
Objawy choroby
Głównymi objawami żylaków narządów miednicy są częstsze bóle w podbrzuszu, a także obfite wydzielanie śluzu z narządów płciowych. Ale te objawy mogą mieć inne przyczyny, dlatego tak trudno jest zdiagnozować takie żylaki miednicy małej we wczesnych stadiach.
Pośrednie objawy obejmują wykrycie obrzęku żył pośladków i krocza. U niektórych pacjentek ból podbrzusza nasila się w pierwszych dniach cyklu miesiączkowego.
Wśród głównych objawów wskazujących na żylaki miednicy u kobiet są:
- Ból przed miesiączką jest silniejszy niż zwykle;
- Nieregularne miesiączki;
- Wzmocnienie wrażliwości w okolicy krocza;
- Ból promieniujący z dolnej części brzucha do dolnej części pleców;
- Zwiększona wrażliwość pochwy;
- Częste oddawanie moczu;
- Nasilenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa wynikające z długotrwałego stania lub siedzenia.
W zależności od stadium rozwoju żylaków miednicy i indywidualnych cech każdej kobiety można zaobserwować kilka objawów naraz lub każdy z nich indywidualnie. W każdym razie, jeśli zostanie wykryty jeden z wymienionych objawów, należy udać się do gabinetu ginekologa.
Metody diagnostyczne
Istnieje kilka metod wykrywania i diagnozowania żylaków narządów miednicy, ale za główną uważa się USG Doppler. Podczas stosowania tego zabiegu można za pomocą fal ultradźwiękowych zidentyfikować kontury żył i rzutować je na ekran urządzenia lub zrobić zdjęcie. Obraz pozwala wykryć wszystkie miejsca deformacji żył, w których przepływ krwi jest zmniejszony.
Aby uzyskać wyraźniejszy obraz, lekarze używają flebografii w diagnostyce. Żyły macicy są wypełnione substancją, która daje kontrast podczas fluoroskopii.
Trudność w rozpoznaniu, wraz z łagodnymi objawami, to brak określonego miejsca lokalizacji, żylaki miednicy małej.
Po zdiagnozowaniu przez lekarza żylaki mogą być mylone z powszechnym procesem zapalnym, prawdopodobieństwo takiego błędu jest szczególnie wysokie we wczesnych stadiach.
Ważne!Jeśli ginekolog zdiagnozował stan zapalny i zalecił terapię, ale nie pomaga to w radzeniu sobie z objawami, należy zrozumieć, że taki efekt nie jest normalny i konieczne jest powtórne zgłoszenie się do specjalisty.
Z dużą dozą pewności możesz postawić prawidłową diagnozę za pomocą następujących metod:
- USG Doppler;
- Flebografia - dość dokładnie diagnozuje żylaki miednicy małej;
- USG układu żylnego - w różnych sytuacjach stosuje się badanie pochwowe lub przezbrzuszne;
- Laparoskopia - dzięki tej metodzie można również zidentyfikować powstawanie żylaków na jajnikach;
- Selektywna owarykografia - ta metoda diagnostyczna ma największe szanse na wykrycie żylaków miednicy małej. W tym celu do żył ud i obszaru podobojczykowego wstrzykuje się płyn kontrastowy.
Jeśli diagnoza nie daje dokładnych wyników, pacjenta można wysłać na dodatkowe badanie. Wymagane jest badanie krwi.
Klasyfikacja stopnia zaawansowania choroby
W zależności od stopnia zaawansowania i nasilenia żylaków miednicy można je podzielić na trzy kategorie. Ważnym parametrem w tym zakresie jest również lokalizacja lokalizacji żylaków.
- Żylaki miednicy małej w pierwszym etapie powodują nadmuchanie żył do 5 mm z powodu pojawienia się niewielkiej liczby zdeformowanych obszarów;
- W drugim etapie żyły osiągają średnicę od 6 do 10 mm, aw jajniku dochodzi do luźnej ektazji splotu;
- Ostatni stopień jest najbardziej niebezpieczny, obrzęk żylny pacjenta przekracza 10 mm objętości. Trzeci stopień uszkodzenia charakteryzuje się parametryczną lokalizacją głównego typu.
Po udanej diagnozie i określeniu stopnia zaawansowania choroby zalecane jest odpowiednie leczenie żylaków.
Konserwatywne metody leczenia
Najlepiej skontaktować się z odpowiednimi specjalistami po postawieniu dokładnej diagnozy. Choroby związane z żylakami leczy flebolog. Skierowanie na nie możesz otrzymać dopiero po postawieniu diagnozy przez ginekologa, a rozszerzenie żył miednicy u mężczyzn zostanie potwierdzone przez urologa.
Główne zadania, które wprowadzają lekarza na drogę do wyzdrowienia pacjenta to:
- Przywrócenie uszkodzonych ścian żył i przywrócenie ich normalnego tonu;
- Zapobieganie tworzeniu się późniejszej zastoju krwi w żyłach miednicy małej;
- Poprawa stanu tkanki żylnej.
Do rozwiązania postawionych zadań stosuje się kompleksową terapię, która obejmuje specjalną dietę, ćwiczenia rehabilitacyjne, leki stosowane w leczeniu żylaków oraz stosowanie specjalnej bielizny modelującej.
Terapeutyczna faza leczenia
Głównym celem terapii żylaków małych miednicy jest przywrócenie przepływu krwi i normalizacja napięcia tkanek elastycznych. Nie mniej ważne są etapy usuwania nieprzyjemnych objawów choroby i zwiększania krążenia krwi w żyłach.
Preparaty na żylaki powinny być przepisywane wyłącznie przez flebologa. Istnieją dwie grupy leków przepisywanych na tę chorobę. Pierwsza (leki venotamic) - poprawia napięcie tkanek żył, a druga (angiagregants) - zapobiega tworzeniu się nowych skrzepów krwi.
W przypadku zaostrzenia żylaków miednicy małej, ważnym elementem terapii jest przyjmowanie leków na kursach. Główną rolę w leczeniu przypisuje się lekom żylnym, poprawiającym napięcie naczyniowe. Aby zapobiec nawrotom choroby, leki te są przepisywane profilaktycznie.
Preparaty na leczenie żylaków miednicy małej może przepisać tylko lekarz, samoleczenie jest niedopuszczalne!
Ogólnie preparaty na żylaki przyczyniają się do:
- Zatrzymaj cofanie się krwi;
- Normalizacja napięcia żylnego;
- Wspomagają ukrwienie tkanek;
- Zmniejszenie dyskomfortu spowodowanego objawami choroby.
Należy pamiętać, że zażywanie narkotyków musi być połączone ze specjalnymi ćwiczeniami i przepisaną dietą.
Tradycyjna medycyna
W leczeniu żylaków miednicy małej często uciekają się do metod ludowych, wśród których głównymi lekarstwami są napary ziołowe przywracające normalny ton żył. Najpopularniejszymi wywarami są kasztanowiec zwyczajny, chaga i korzenie mniszka lekarskiego.
Hirudoterapia sprawdziła się wśród ludzi: pijawki należy stosować w okolicy kości krzyżowej i kości ogonowej.
Ważne, aby wiedzieć!Nie można pozwolić, aby ujawnione żylaki w miednicy małej dryfowały lub zaufać tylko środkom tradycyjnej medycyny. Tę dość niebezpieczną chorobę należy leczyć kompleksowo, z obowiązkowym przyjmowaniem leków, a stosowanie naparów i wywarów może być tylko dodatkowym środkiem.
Gimnastyka profilaktyczna
Istnieje kilka technik treningu fizycznego w celu przywrócenia napięcia tkanek.
- Podnoszenie i opuszczanie na palcach, ćwiczenie w pozycji stojącej, ilość powtórzeń nie mniejsza niż 30, palce i pięty równoległe;
- To samo, wystarczy rozłożyć skarpetki i wyrównać pięty 30 razy;
- Powtórz unoszenie palców, maksymalnie rozkładając pięty i łącząc palce;
- Żylaki miednicy można leczyć ćwiczeniami oddechowymi, które spowalniają je, wyobrażając sobie, jak zaangażowane są wszystkie mięśnie brzucha;
- W pozycji leżącej podnieś miednicę, podpierając ją rękami i wykonaj ruch „rowerowy”, dla tych, którym to ćwiczenie jest trudne, możesz zastąpić je „brzozą” lub naprzemiennie.
Fizjoterapia dobrze ćwiczy, jeśli żyły miednicy małej są rozszerzone, poza tym wygodnie jest to robić w dowolnym miejscu. Głównym warunkiem sukcesu będzie regularność wykonywania specjalnych ćwiczeń, ale w żadnym wypadku nie należy się przemęczać podczas zajęć.
Równie ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, jeśli zdiagnozowano u Ciebie poszerzenie żył. Podczas pracy fizycznej należy robić regularne przerwy, a jeśli wiąże się to z długim przebywaniem w pozycji statycznej, należy okresowo robić przerwy, rozgrzewać się i spacerować.
Dobrym rozwiązaniem byłoby skorzystanie z prysznica kontrastowego, żylaki powodują nieprzyjemne odczucia w okolicy krocza, więc nie będzie zbędne kierowanie strumienia wody w to miejsce.
Prawidłowe odżywianie
Ważne jest, aby opracować dietę, aby nie było problemów z kałem, zwłaszcza z zaparciami. W ich przypadku rozszerzenie żył może ulec pogorszeniu przez wzrost ciśnienia wewnętrznego podczas wypróżnień. Lepiej też wykluczyć spożywanie zbyt ostrych i tłustych potraw, ponieważ wpływają one na tworzenie się skrzepów krwi.
Korekta żywieniowa w przypadku żylaków miednicy oznacza wykluczenie pokarmów bogatych w tłuszcze nasycone, wszelkich napojów alkoholowych. W diecie należy preferować pokarmy bogate w błonnik (warzywa i owoce, zboża), zdrowe tłuszcze (oleje roślinne).
Po nauczeniu się od lekarza, jak leczyć żylaki miednicy małej i jakie ograniczenia żywieniowe stosować, należy zadbać o ogólny stan organizmu, do tego lepiej rzucić złe nawyki (palenie i alkohol) podczas rehabilitacji.
Możliwe komplikacje
Żylaki narządów miednicy mogą powodować poważne komplikacje dla kobiecego organizmu, szczególnie w późniejszych stadiach choroby. Czasami stan zapalny rozprzestrzenia się na sąsiednie narządy, krwawienie z macicy wygląda bardziej przerażająco.
Aby uzyskać lepszą ochronę, powinieneś zrozumieć, jak niebezpieczne są żylaki miednicy. Częste krwawienie w macicy może przyczynić się do powstania zakrzepicy, a także przekształcić się w rozległy proces zapalny.
Prognozowanie
Żylaki miednicy u kobiet mogą przyczyniać się do rozwoju poważnych konsekwencji, ale najczęściej pojawiają się one w późniejszych stadiach, ze względu na opóźnione wykrycie choroby. Dlatego należy zwrócić uwagę na bóle z żylakami miednicy małej, ponieważ są one najbardziej oczywistym objawem, sygnalizującym potrzebę udania się do lekarza.